Mensen die bescheiden zijn, ergeren zich vaak aan mensen die dominant zijn en vice versa. Degene die bescheiden is, zegt: “Ze laten me niet uitpraten, ze trekken alle aandacht naar zich toe, ik kom er niet tussen.” Hij is boos en oordeelt over degene die dominant is maar durft dat vaak niet te laten merken. Hij voelt zich niet gehoord en niet gezien.
Als voorbeeld neem ik twee broers. Degene die bescheiden is noem ik Martin en degene die dominant is Joris.
Als we kijken naar de geschiedenis van Martin en Joris, dan zie je bescheidenheid terug in hun gezin van herkomst. Ze werden allebei niet gehoord en niet gezien en zo hoorde het ook. Bescheidenheid was een groot goed. “Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.” Ze hebben stimulans gemist om hun kwaliteiten te ontplooien.
Waar Martin zich terugtrekt, pikt Joris het niet en zal zich laten horen en zien. Hij zal laten weten dat hij er is. Zijn oordeel over Martin is: “Je bent een slappeling.”
Beide mannen zijn door hun gedrag uit verbinding en dat doet pijn. Dat waar ze het meest naar verlangen, glipt ze steeds door hun vingers: liefdevolle verbondenheid.
Dominantie en bescheidenheid zijn patronen in het dagelijks leven van Martin en Joris. Deze patronen zitten vast in emotionele ladingen. Ik heb al vaker in mijn blogs benoemd dat ladingen bestaan uit een gevoel van onmacht en een gedraging om de pijn van de onmacht niet te voelen.
“Ik word niet gehoord”
Martin en Joris hebben dezelfde onmacht: “Ik word niet gehoord”. Daar kan verdriet, angst of boosheid bij horen. Deze onmacht is voelbaar in het lichaam, bijvoorbeeld als een knoop in de maag.
Martin heeft als gedraging dat hij zich bescheiden opstelt. Hij past zich aan, trekt zich terug en wordt stil. Dit kan angst of verdriet zijn, die bijvoorbeeld voelbaar is in de keel. Het zou ook boosheid kunnen zijn die zich kan uiten in passief-agressief gedrag.
Joris heeft als gedraging dominant zijn. Hij gaat harder praten en laat anderen niet uitpraten. Dit is vaak boosheid (maar het kan ook angst zijn) die ook voelbaar is in het lichaam.
We zien hier dus dat zowel Martin als Joris dezelfde soort pijn hebben: niet gehoord worden.
Ze kunnen allebei hun gedrag niet veranderen zolang de lading er zit. Ten eerste omdat in een lading de trigger vóór het denken gaat. Ze schieten reflexmatig in bepaald gedrag. Dat komt omdat in de hersenen het denken wordt uitgeschakeld als de lading getriggerd wordt door een situatie die lijkt op die van het oorspronkelijke trauma. Ten tweede kunnen ze hun gedrag niet veranderen omdat ze een oordeel hebben over het tegenovergestelde gedrag: Martin mag van zichzelf niet dominanter zijn omdat hij dominantie ziet als slecht en omgekeerd mag Joris van zichzelf niet bescheiden zijn omdat hij deze eigenschap ziet als slap. En daarmee zitten ze vast.
Iedere keer dat ze in deze situaties terecht komen, versterken ze hun eigen overtuigingen. Martin laat zich wegduwen en zegt dan: “Zie je wel, het is altijd hetzelfde, ik kom er niet tussen.” Hij trekt zich terug en gaat daarmee uit verbinding. Joris duwt de ander weg en gaat daarmee ook uit verbinding.
Oplossen van de pijn
Door middel van Emotieve Therapie kunnen de ladingen geneutraliseerd worden in het autonome zenuwstelsel in de darmwand dat we het gevoelscentrum noemen. Het gevolg hiervan is dat mensen kunnen kiezen voor ander gedrag. De pijn verdwijnt. Ook de oordelen moeten bewust gemaakt en losgelaten worden. Zolang het oordeel over bijvoorbeeld dominantie er zit, zal Martin vanuit zijn ego vasthouden aan bepaald gedrag omdat hij van zichzelf niet dominanter mag zijn.
Als Martin en Joris hun pijn oplossen en hun oordelen loslaten, komen ze in de uitgewerkte versies van bescheidenheid en dominantie: een natuurlijk overwicht, gezond leiderschap, duidelijkheid, rust en zelfvertrouwen. De polarisatie valt weg. Ze zijn dan in staat om op de voorgrond te treden of zich terug te trekken vanuit hun eigen keuze in plaats vanuit een reflexmatige gedraging.
Herken je in jezelf dit soort patronen en wil je ze oplossen? Neem dan contact met mij op.