Het is mijn ideaal dat zoveel mogelijk mensen, die vastlopen op welk gebied in hun leven dan ook, van hun grootste pijn hun kracht maken. Daarmee is transformatie van de pijn een feit en kun je deze transformatie positief inzetten voor wie of wat je maar wilt: voor jezelf, voor je kinderen of voor een betere wereld.

Kort geleden weer een afsluitende sessie met een cliënt gedaan... and it happens again! Weer iemand die haar emotionele pijn heeft getransformeerd. Het gebeurt keer op keer als cliënten de procestherapie hebben afgerond. Ik word hier zo blij van (en niet alleen ik).

Dat betekent nog niet dat het klaar is, dat er geen obstakels meer zijn op de weg om je doel te bereiken, maar waar het eigenlijk om gaat is dat je uit je vicieuze cirkel stapt. De pijn is de vicieuze cirkel. Je blijft er in ronddraaien en ziet geen uitgang. Deze cirkel is je herhalende patroon en patronen zitten vast in emotionele ladingen. Op het moment dat je in de lading zit, bèn je de pijn. Je kunt je aandacht op niets anders meer richten, niet op de mensen die je liefhebt, niet op de dingen die je leuk vindt of graag zou willen doen. In je eigen vicieuze cirkel kun je je zó alleen voelen!

Met behulp van Emotieve Therapie halen we de emotionele ladingen weg en daarmee valt de pijn weg. De vicieuze cirkel wordt doorbroken en dan kom je op onbekend terrein. De vicieuze cirkel was ook je comfort zone en af en toe zal je nog de neiging hebben om daar naar terug te gaan. Hij was bekend en leek zo veilig en nu staat ineens de grote wijde wereld voor je open en dan zie je misschien overal beren op de weg. Als je niet uitkijkt, creëer je daarmee weer nieuwe pijn. Deze pijn ontstaat vanuit je denken en is anders dan een lading. Een lading bèn je, het is in het nu. Pijn vanuit je denken heeft vaak een tijdselement in zich: “O jee, straks….” Er is nog niks aan de hand, maar je maakt jezelf gek met wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Als je daarin doorgaat, kom je in: “Zie je wel, ik ben nog geen stap verder gekomen.” Dat is een zelfafwijzing en dat kan je weer zien als nieuwe traumatiek. Na de procestherapie kan ik je coachen om je in deze periode van nieuwe ervaringen te begeleiden.

Mensen die uit hun ladingen zijn maken vaak flinke stappen buiten hun comfortzone, ondanks dat ze dat nog spannend vinden. Ze beginnen bijvoorbeeld een eigen bedrijf waarin ze precies daarmee bezig zijn wat vroeger pijn deed. Ze gaan zingen in een band terwijl vroeger hun stem geblokkeerd was door ladingen. Ze gaan spreken voor publiek terwijl ze in hun gezin van herkomst ‘geen stem’ hadden. Ze gaan verslaafden helpen, terwijl ze vroeger zelf verslaafd waren. Hun pijn transformeert naar kracht en daar word je gelukkig van.

Ik heb dat ook gedaan. In mijn gezin van herkomst speelden afwijzing en prestatie een hoofdrol. Van afwijzing ben ik naar verbinding gegaan, zowel met mezelf als met anderen. Van prestatie vanuit moeten ben ik naar manifestatie gegaan van mezelf en mijn dromen. Je zou kunnen zeggen dat ik van afwijzing en prestatie mijn beroep heb gemaakt. Ik begeleid nu mensen naar de uitgang van hun vicieuze cirkel waarin afwijzing en prestatie een grote rol speelden. En daar word ik gelukkig van!

Hoe ziet jouw vicieuze cirkel eruit? En wil je ook weten hoe jij eruit kunt stappen? Neem dan contact met mij op.